Er komt zo’n moment, een moment van inspiratie wanneer al het andere aan de kant gaat en ik zonder enig idee, in de stroom van de creatie spring, want ik weet het! Ik weet! Dat er iets belangrijks wil gebeuren.
Geïnspireerd door de lente, die er lijkt te zijn maar je we zien het nog niet, geïnspireerd door de stem van vrouwen, die we blijkbaar wel hebben maar niet kunnen horen, is dit beeld ontstaan. Ik heb hem “Sirene” genoemd
Frisse lentekleuren moedigen aan dat de lente eindelijk komt, gouden gloed moedigt de Sirene aan om haar stem niet meer te laten verdrinken. Laat de golven die haar tot nu toe hebben verdronken en haar hebben verhinderd te spreken, golven van transformatie worden. Sirene! Vaar boven de golven en laat je horen!